Φύλλο 5mm πιάτων χαλκού C2600 CuBe2 χαλκός φωσφόρων ορείχαλκου πάχους

Φύλλο χαλκού φωσφόρων πιάτων χαλκού φύλλων ορείχαλκου πάχους C2600 CuBe2 5mm

Οι ακαθαρσίες ιχνών στον κόκκινο χαλκό ασκούν σοβαρή επίδραση στην αγωγιμότητα και τη θερμική αγωγιμότητα του χαλκού. Μεταξύ τους, το τιτάνιο, ο φώσφορος, ο σίδηρος και το πυρίτιο μειώνουν σημαντικά την αγωγιμότητα, ενώ το κάδμιο και ο ψευδάργυρος έχουν το ελάχιστο αποτέλεσμα. Η στερεά διαλυτότητα του οξυγόνου, του θείου, του σελήνιου, του τελλουρίου, κ.λπ. στο χαλκό είναι πολύ μικρή, και μπορούν να σχηματίσουν τις εύθραυστες ενώσεις με το χαλκό, που έχει το ελάχιστο αποτέλεσμα στην αγωγιμότητα, αλλά μπορούν να μειώσουν την πλαστικότητα επεξεργασίας. Όταν ο συνηθισμένος κόκκινος χαλκός θερμαίνεται σε μια μειώνοντας ατμόσφαιρα που περιέχει το υδρογόνο ή το μονοξείδιο του άνθρακα, το υδρογόνο ή το μονοξείδιο του άνθρακα είναι εύκολο αντι:δρώ με το μονοσθενούς χαλκού οξείδιο (Cu2O) στο όριο σιταριού, που παράγει τον υψηλό υδρατμό ή το αέριο διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίοι μπορούν να ραγίσουν το χαλκό. Αυτό το φαινόμενο καλείται συχνά «ασθένεια υδρογόνου» του χαλκού. Το οξυγόνο είναι επιβλαβές στην ιδιότητα συγκόλλησης του χαλκού. Το βισμούθιο ή ο μόλυβδος και ο χαλκός διαμορφώνουν το χαμηλό σημείο τήξης ευτηκτικό, το οποίο καθιστά το χαλκό καυτό εύθραυστο Εντούτοις, όταν διανέμεται το εύθραυστο βισμούθιο στο όριο σιταριού υπό μορφή λεπτής ταινίας, θα προκαλέσει την κρύα εφθραυστότητα του χαλκού. Ο φώσφορος μπορεί σημαντικά να μειώσει την αγωγιμότητα του χαλκού, αλλά μπορεί να βελτιώσει τη ρευστότητα του υγρού χαλκού και να βελτιώσει την ιδιότητα συγκόλλησης. Το κατάλληλο ποσό μολύβδου, τελλουρίου και θείου μπορεί να βελτιώσει την κατασκευασιμότητα.